کاربرد ایزوتوپ های پرتوزا

برخی از ایزوتوپ ها خاصیت پرتوزایی دارند. از این خاصیت می توان سن اشیاء قدیمی و عتیقه را تخمین زد. همچنین از این ایزوتوپ ها در پزشکی هسته ای استفاده می شود. یکی از آنها تکنسیم است که به طور مصنوعی ساخته شده و در تصویر برداری غده تیروئید بکار می رود. یون یدید مشابه یون تکنسیم است و جذب غده می شود و قابل تصویر برداری است.

یک کاربرد دیگر این مواد پرتوزا در تشخیص سلول های سرطانی می باشد. با استفاده از گلوکز نشان دار می توان تومورهای سرطان زا را تشخیص داد. سلول های سرطانی فعالیت شیمیایی زیاد و سوخت و ساز بالایی دارند. در نتیجه قند بیشتری جذب کرده و پرتوزایی زیادی نشان می دهند که آنها را نشان می دهد که آشکار ساز آنها را نشان می دهد. کاربرد دیگر مواد پرتوزا در تولید برق در نیروگاه است که از عنصر اورانیوم پرتوزا استفاده می شود. مقدار فراوانی این ایزوتوپ کمتر از 7/0 درصد است که با غنی سازی ایزوتوپی جداسازی می گردد. پسماند راکتور های اتمی پرتوزا و خطرناک می باشد و هنوز قابل بازگردانی نیست و باید انبار شود.

گاز رادون: یکی از فراوان ترین مواد پرتوزا در اطراف ما است که بی رنگ، بی بو، بی مزه و سنگین است. در لایه های زیر زمین تولید می شود و به دلیل دما و فشار سطح زمین به بالا نفوذ می کند، در پزشکی کاربرد دارد.

هلیم: گاز بی بو و بی رنگ که در بالن هواشناسی، تفریحی و تبلیغاتی، در جوشکاری و کپسول غواصی، خنک کردن قطعات الکترونیکی کاربرد دارد. این گاز به علت جرم مولی بیشترش نسبت به هیدروژن، دارای رسانش و ظرفیت گرمایی بالایی است. در جهان هستی فراوان ترین عنصر بعد از هیدروژن است. این گاز از واکنش هسته ای تولید می شود و به میدان های گازی وارد می شود. 7 درصد گاز طبیعی را هلیم تشکیل می دهد و از تقطیر جز به جز گاز طبیعی جدا می شود.